چه بی صدا،

خلوت بی پایان این شب ها را

با سبزی ِخیالت قسمت می کنم،

خواب هایت را طرح می زنم، طرح لبخندم، طرح خیسی ِ نگاهم حالا پس از این همه دلتنگی...

چه حریصانه نفس می کشم نفس های خیالی تو را...

به زودی جزیی از این همه خیال می شوم...

در نقرآبی یک سپیده ی غم زده،

بوسه ای بر چشمان همیشه نگرانت...

و

جزیی از یک خیال می شوم...